วันศุกร์ที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2552

เมื่อเราท้อ ให้คิดไว้เสมอว่า " ไม่เป็นไร"

เมื่อไหร่ก็ตาม ที่เรามีเรื่องไม่สบายกาย ไม่สบายใจ
ขอให้นึกถึงสิ่งหนึ่งไว้ว่า “เราจะไม่เป็นไร”
สิ่งที่เราเป็นไปนั้นเป็น “เรื่องธรรมดา”
เรื่องธรรมดาที่อาจเกิดขึ้นกับทุกคนได้ ไม่เว้นแม้แต่ตัวเรา

และเมื่อถึงในวันที่ใจอ่อนล้า หมดเรี่ยวแรง สักแค่ไหน
ขอเพียงอย่าเพิ่งหมด “กำลังใจ”
ทำใจให้ดีแล้วพยายามสร้างพลังใจขึ้นมาใหม่
ต่อสู้และแก้ปัญหา ต่อไปอย่าได้ท้อถอย แล้วค่อยๆเดินก้าวไปข้างหน้า
ก้าวช้า ช้าอย่างสุขุมและรอบคอบกว่าเดิม
ถือเสียว่าสิ่งที่ผ่านมา เป็นประสบการณ์ชีวิต
สอนให้เรารู้จักคิด รู้จักใช้ปัญญา
อย่าให้ปัญหามาบั่นทอนจิตใจ
ต้องคิดให้ได้ว่าชีวิตต้องดำเนินไป
ถึงจะยากเย็นเพียงไรก็ต้อง “อดทน” ไว้
อย่าได้ยอมแพ้และขอให้อย่าลืมคำ คำนี้ไว้ว่า “เราจะไม่เป็นไร”

สักวันทุกอย่างที่เป็นมา มันก็จะผ่านไป
แล้วชีวิตก็จะพบกับสิ่งใหม่ๆอีกครั้ง
ความสุขก็ยังรอเราอยู่เช่นเดิม

อย่าลืมว่า การจะอยู่อย่างมีความสุขนั้น มันเริ่มจากที่จิตใจ ของเราเอง
กดที่เเถบนี้เพื่อดูรูปขนาดดั้งเดิม

เรา...จะ...ไม่...เป็น...ไร
เพราะ
บางครั้ง...สิ่งเลวๆ..ก็ไม่ควรจำ

บางครั้ง … อาจเป็นสิ่งที่มีค่า หรือไร้ค่าก็ตาม
ในเมื่อสิ่งนั้น … ได้ผ่านเข้ามาให้เราได้เรียนรู้
ได้จดจำ และได้ผ่านไปกับกาลเวลา





แม้เป็นเพียงชั่ววินาทีเดียวก็ตาม
สิ่งนั้นก็กลายเป็นอดีต ที่อยู่ข้างหลัง
บางสิ่ง … เป็นความรู้สึกดีๆ
ก็เก็บไว้ … เป็นความทรงจำ
คอยยิ้ม … คอยหัวเราะ …ยามเมื่อนึกถึง






บางสิ่ง . . . เป็นความรู้สึกเลวๆ
ก็ปล่อยทิ้งไปกับคนเลวๆ …




และบางสิ่ง . . . ผ่านเลยไป
ก็ไม่สามารถย้อนกลับมาได้อีก






ทางเดินคงมีอยู่ทางเดียว คือ เดินไปข้างหน้า
กับบางสิ่งที่รอคอยเราอยู่ . . .
อย่ามัวแต่คิดถึงอดีตเลวๆ ที่คนคนหนึ่งมอบให้เรา
แต่จงคิดถึงแต่สิ่งดีๆ ที่คนดีๆ มอบให้เราต่างหาก
หากทำได้ชีวิตเราจะเป็นที่น่าอิจฉาที่สุด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น